Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Ραντεβού στο ηφαίστειο της αγάπης

Σε καταλαβαίνω!! Μοιάζουμε πολύ, θέλουμε και οι δυο σε μία χώρα χωρίς υπογεννητικότητα να ζήσουμε. Σε μία χώρα όπου οι λέξεις γέλιο, συμπόνια, χαρά, ανθρωπιά, μοίρασμα, καλοσύνη, σεβασμός, ειλικρίνεια, ελπίδα, ευτυχία, ζωή, γεννιούνται κατά εκατομμύρια κάθε μέρα. Θέλεις εκείνον τον τόπο, που οι νονοί και οι νονές στο όνομα του Πατρός και Υιού, στο όνομα οποιουδήποτε Θεού, με το όνομα Άνθρωπος μόνο τα σώματα θα βαφτίζουν. Σε καταλαβαίνω και εγώ εκεί θέλω να ζήσω. Σε αυτό το εκεί που είναι εδώ, μα μοιάζει μέρος μακρινό. Ένα μεγάλο ίσως ποτάμι μπορεί να μας πάει εκεί. Νιώσε και εσύ σα φύλλο, μην αντιστέκεσαι, αν αφεθείς θα σε οδηγήσει εκεί που ονειρεύεσαι. Μα πρώτα, πριν αφεθείς…….θα πρέπει μέσα σου το τοπίο, αν δε σου αρέσει να αλλάξεις …….ώρες να μείνεις κάτω από καταρράχτες, μέχρι να νιώσεις τα παγωμένα τους νερά να τρέχουν μέσα σου, να νιώσεις το εσωτερικό σου να ξεπλένουν. Θα πρέπει, ακόμα και αν σκέφτεσαι πως έτσι θα μείνεις ορφανός, να θάψεις κάπου που ούτε τα μάτια του Θεού σου δε θα μπορούν να δουν, όλες σου τις φοβίες, τα επικίνδυνά σου πάθη, τα μίση σου, τις κακίες, τις ενοχές, τα λάθη, τις τύψεις, τη δειλία. Δεν πας πουθενά με αυτά, βαραίνει πολύ το σώμα, γίνεται υπέρβαρη η καρδιά με αυτά τα ουσιαστικά. Ο καταρράχτης θα σε ξυπνήσει……κανείς δε φταίει που η ψυχή σου ζει τον καιρό της μεγάλης θλίψης. Μα και αν κάποιος έφταιξε ή αν φταίει, εσύ τι περιμένεις; Το Ουράνιο για σένα και για τους άλλους δικαστήριο; Και αν η “Θύρα της χάριτος” κάποια στιγμή κλείσει; Αν χάσεις μέσα στην αταξία του χώρου και της ζωής σου την πρόσκληση για ακρόαση της δικής σου ψυχής, της δικής σου σωτηρίας; Όχι σου λέω!! Σώσε τον εαυτό σου τώρα και ζήσε στο παραδεισένιο “εκεί” που ψάχνεις, εδώ και τώρα. Σκίσε τον δικό σου ασκό του Αιόλου και απελευθέρωσε όχι μόνο τους τέσσερις, αλλά και τους οχτώ ανέμους. Φύσα με όλη τη δύναμή σου. Γίνε ένας βορειοδυτικός, γίνε ανεμοστρόβιλος, τυφώνας. Σπάσε κατάρτια, βύθισε πλοία-πεποιθήσεις με άχρηστα και παράνομα φορτία. Γίνε πελώριο ανίκητο κύμα και σπάσε στα δυο με τη δύναμή σου, εκείνους τους ύφαλους που πάνω τους συνεχώς προσκρούει η ψυχή σου. Σε αυτή την πάλη την εσωτερική, κόλπους απάνεμους για να κρυφτείς, μην αφήσεις. Μη φοβηθείς. Αν κινδυνεύσεις πραγματικά, μία χερσόνησος με πέντε δάχτυλα θα απλωθεί μπροστά σου. Εσύ μια θάλασσα πλατιά, γαλήνη και χαρά, μετά την πάλη θέλεις να αντικρίσεις. 

Photo by Caras Ionut

Πρέπει να αλλάξεις τον καιρό….της θλίψης. Να σταθείς ακριβώς ανάμεσα στην αιώνια διαμάχη του καλού και του κακού και να νικήσεις. Αφού έγινες άνεμος, μπορείς το κακό να το φυσήξεις. Έγινες νερό, μπορείς απ΄το χάρτη της ψυχής σου, να το σβήσεις. Η κρίση σου προηγείται της ουράνιας και γίνεται τώρα εδώ. Γιατί είσαι εσύ ακόμα εδώ. Γιατί είναι εδώ ο τόπος που ψάχνεις και εσύ, όπως και εγώ να ζήσεις. Ψάχνουμε και οι δυο τη χώρα της Αγάπης. Μα εσύ, αντέχεις να σε αγαπούν; Μπορείς εμένα, τα ζώα, τη φύση, τον άνθρωπο μιας σύγχρονης και μιας τριτοκοσμικής  χώρας να αγαπήσεις; Εσένα, σε αγαπάς;  Πάλεψες με τα στοιχεία της εσωτερικής σου φύσης, είναι το σώμα σου τώρα γη, κρατήρες τα μάτια σου και τα χείλη. Φούσκωσε εσύ από αγάπη για σένα, γίνε ηφαίστειο φιλικό και άσε μετά τη λάβα αγάπης, σε όλη τη γη σου να ξεχυθεί. Αν είμαι αγάπης Βεζούβιος εγώ, εσύ, όλα τα “μέλη” που είναι εδώ, ακόμα και η ζωή στην Πομπηίες θα ξαναγεννηθεί. Κατά χιλιάδες θα αρχίσουν πάλι, κάτω απ΄τα ακίνδυνα ηφαίστειά μας , να εμφανίζονται παράγωγα της αγάπης. Εύχομαι η ρευστή της μάζα, η χρυσοκόκκινη, η ανθρώπινη, η καθαρή, ενεργό πάντα να σε κρατούν και η επιθυμία σου να σε κοιτάς χωρίς θλίψη, χωρίς ντροπή, μα πάντα με θαυμασμό και αγάπη, να είναι όσο διάπυρη είναι η επιθυμία σου για τον κόσμο της Αγάπης.
Είναι εδώ. Όμορφος, μαγικός. Αν με αγαπώ, αν σε αγαπάς, αν σε αγαπώ, αν με αγαπάς , αν της αγάπης τη σημαία βάζουμε πάνω σε κάθε μια κορφή, πάνω σε κάθε μας κατάρτι, σε κάθε σπίτι, σε κάθε πράξη, σε κάθε “κοινωνική ομάδα”,  στο λόγο μας, στο μπέτη, δε θα χρειάζεται πια τα μάτια να κλείσουμε να τον ονειρευτούμε……

Santorini - Hellas



Καλό Σαββατοκύριακο!!! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου