Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Μου αρέσουν...

αυτοί οι δύο...που αντί να παραμένουν στην ασφάλεια της φωλιάς τους, τολμούν να μουσκεύουν την αγάπη τους. Αυτοί οι δύο...που με ενωμένες τις δυνάμεις τους, τα χέρια, τα χείλη, τις καρδιές τους, διψούν για ζωή...μαζί!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!



Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Σου εύχομαι Κατερίνα μου σήμερα που γιορτάζεις, κάθε επιθυμία που θα γεννά η ψυχή σου, πριν καν προλάβει να γίνει λέξη να βγει απ΄το στόμα σου, σε κάποιο θεϊκό αυτί να φτάνει.
Χρόνια σου πολλά!!


Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Κλεφτάκος ξέρω πως δεν είσαι, από πλούσια οικογένεια δε φαίνεται να κατάγεσαι...οπότε ένα μένει να σκεφτώ...πως κάθε άλλο παρά απένταρη είναι η καρδιά σου. Πώς να εξηγήσω τα ακριβά σου γούστα αλλιώς; Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο σημείο της φτώχειας σου, που να μπορεί να σου ντύνει έτσι πανάκριβα τα μάτια και τα χείλη....
Δεν είμαι άνθρωπος κακός, μα εύχομαι άνθρακας να γίνεται, όποιος με δολιότητα, απλώνει χέρι στο θησαυρό σου...
Την καλησπέρα μου σε όλους!!


Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Πόσο, μα πόσο τυχεροί είμαστε...

όσο και αν θέλουν τα σύννεφα να παίζουν μαζί μας το κρυφτό, ακούραστα ο ήλιος φωνάζει το "φτου ξελευτερία!!" Μάλλον μας θέλει με ανοιχτά τα μάτια της καρδιάς...μάλλον δε θέλει κανείς από εμάς να τα φυλάει... 
Άσε βρε άνθρωπε λοιπόν στα σύννεφα το μέτρημα, τις συντριπτικές νίκες στον ήλιο και ζήσε τη ζωή!!! Αυτήν που από τύχη μάλλον, κέρδισες πάλι χθες στα "μήλα"...
Καλησπέρα! Σκέψου πριν την πετάξεις...




Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Αναζητώντας τα απάτητα, πατάς το χωραφάκι μου. Δε βλέπεις ότι είναι φυτεμένο; Μείνε εκεί!! Θα σου μαζέψω προσεκτικά εγώ...δυο αγκαλιές ελπίδες!  Σου φτάνουνε μέχρι να φυτέψεις πάλι το δικό σου; Έχω και υπεραισιοδοξίες, αν θες σου κόβω μερικές... Μόνο αν θες χαμογέλα λίγο και φρόντισε να μην καταστρέφεις αυτό που παλεύω να διατηρήσω εγώ....
Καλό Σαββατοκύριακο!!


Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Πολυτεχνείο...για μένα είναι...

ο στόχος...πολλών, η πέτρα του σκανδάλου, το άσυλο, ο φόβος των επαγγελματιών της περιοχής ( όσων έχουν μείνει δηλαδή), το στέκι των ματ, της αναρχίας του κράτους και των οργάνων του.
Δεν το θυμάμαι τότε αλλά το ζω, σήμερα, αφού επιμένει απ΄ότι φαίνεται να επαναλαμβάνεται...στην καθημερινή καταπάτηση του Συντάγματος, στον καθημερινό εξευτελισμό, στο σαθρό πολιτικό σκηνικό, στους ανάξιους πολιτικούς, στην πουλημένη συνδικαλιστική ηγεσία που για την εξουσία, ξεπουλά για άλλη μια φορά το μέλλον μας και των παιδιών μας. Σε μια ηγεσία που χρόνια μας προετοιμάζει απ΄ότι φαίνεται για γκαρσόνια στην...τόσο, μα τόσο φθηνά ξεπουλημένη χώρα μας. Πολυτεχνείο...τα χαρτιά, που κρύβει κάθε Ιστορία τελικά κάτω απ΄το τραπέζι, η γενιά αυτών που ξέχασε, η γενιά με το σύνθημα '' Ελλάς, Ελλήνων ....βολεμένων'', αλλά και εκείνη των απλών Ελλήνων πολιτών, που ξέχασαν δυστυχώς, τι σημαίνει συμπόνια, αλληλεγγύη, ανθρωπιά, φιλοξενία, ελευθερία. Η γενιά που κράζει απλώς πολιτικούς, που πάλι όμως ψηφίζει, που αρκείται στο να δοξάζει εξεγέρσεις, μα λόγος για επαναστάσεις...λες και αυτές σχεδιάζονται και ξεκινούν, όπως προσπαθούν κάποιοι να πείσουν, από την Πατησίων και το Σύνταγμα...οριοθετημένος στόχος δηλαδή, προς διευκόλυνση των ΜΑΤ να υποθέσω...!!;;
Πολυτεχνείο σήμερα λοιπόν...εγώ και εσύ , σε μία σύγχυση θα έλεγα...πνευματική κυρίως, μόνο τα μέτρα ίσως καταφέρουν να μας κινητοποιήσουν. Τα μέτρα που νιώθει η τσέπη, γιατί η καταρράκωση της αξιοπρέπειας δεν είναι αρκετή, όχι για κινητοποίηση, αλλά ούτε για να αλλάξουμε στον καναπέ μας στάση...
Μας στρίμωξαν τελικά....αφού πρώτα μας έπεισαν...για όσα είμαστε και όσα πια δεν είμαστε... Καλά να πάθουμε! Δεχτήκαμε πολύ εύκολα και υιοθετήσαμε αυτό το....Νεοέλληνας. Τελικά... στο όνομα του προοδευτισμού και της εξέλιξης, έπεσε πολύ ριζοσπαστισμός, βάλαμε απ΄ότι φαίνεται, πολύ παραπάνω απ΄ότι έπρεπε νερό στο κρασί των αξιών μας....και φυσικά τα καταφέραμε!! Μπορεί να χάνουμε το δικό μας, μα αποκτήσαμε τον Ευρωπαϊκό εκείνον αέρα που ως Νεοέλληνες ποθήσαμε....Πού χώρος και χρόνος για κάποιον Ήρωα, Φιλόσοφο...για την έρμη την έννοια, τη σημασία, αυτού που αποτελεί και έμβλημα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου...
Έμβλημά ενός εκ των πιο ιστορικών και πανέμορφων κτιρίων της Αθήνας, που χάνεται μες τις αφίσες, τα συνθήματα, συχνά στους καπνούς, τον πετροπόλεμο, στα στεφάνια που καταθέτει κάθε χρόνο η υποκρισία, την αδέσμευτη- θα θέλαμε!!!- δημοσιογραφία και μες την καταθληπτική πια Πατησίων. 
Προμηθεύς Πυρφόρος, το έμβλημα του ονείρου χιλιάδων παιδιών. Του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου...γιατί αυτό είναι το Πολυτεχνείο, κυρίως αυτό...το όνειρο και ταυτόχρονα, το πιο παλιό και πιο φημισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ελλάδας, που έχει συνεισφέρει τα μέγιστα στην ανάπτυξη αυτής της χώρας και στέκει περήφανα μες τον κατάλογο των πιο φημισμένων ερευνητικών ιδρυμάτων του κόσμου. Αυτό! Όχι δε θα εστιάσω στην εξέγερση, γιατί το Πολυτεχνείο δεν ήταν η εξέγερση, μα μια σειρά γεγονότων που οδήγησαν σε αυτό. Γεγονότων που είμαι σίγουρη πια, πως είναι ίδια με αυτά που μας οδηγούν κάπου και σήμερα ή πουθενά...
Μόνο σε αυτούς θα αναφερθώ και αυτούς μέσα μου σιωπηρά τιμώ... όσους με ανδρεία δε δίστασαν ανά τους αιώνες, να ορθώσουν το ανάστημα τους, για τη δική μου ελευθερία. Σε αυτούς που με περίσσια γενναιότητα και δίχως κανένα συμβιβασμό, έχυσαν το αίμα τους σε μια μικρή ή μεγάλη μάχη, σε έναν μικρό αγώνα ή επανάσταση, για να μη ζήσουμε, για να μη νιώσουμε ποτέ εμείς, αυτό το σκοτεινό, το ζοφερό σκοτάδι της δουλείας...
Αυτούς σκέφτομαι σήμερα. Αυτούς και την αισιόδοξη μειοψηφία, που βάζει την αξιοπρέπεια της πάνω απ΄όλα. Αυτούς και τη μειοψηφία των αληθινών ανθρώπων, τους πραγματικούς αγωνιστές της ζωής και της ελευθερίας του πνεύματος και της ψυχής. 
Αυτούς...και έχω απλώς το νου μου ....για όσους μας θέλουν να ξεχάσουμε πως είμαστε Έλληνες. Γιατί αυτό είμαστε και όχι νεοέλληνες. Απόγονοι της σοφίας και απόγονοι αυτών που θυσιάστηκαν για να είναι ελεύθερο, όχι το πονηρό και ωχαδερφικό, μα το ανήσυχο, το εφευρετικό, το δημιουργικό μας πνεύμα....



Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Mόνο καλή μπορεί να είναι η μέρα όταν μπορείς να δεις, να αγγίξεις, να γευτείς ότι αγαπάς. 'Όταν ξεκινά έχοντας δίπλα σου όσους αγαπάς....
Έτσι! Να μην προλαβαίνει να χτυπά το ξυπνητήρι. Να σε ξυπνά εύχομαι κάθε πρωί απότομα η ευγνωμοσύνη...
Καλή εβδομάδα!!



Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Εάν πιστεύεις ότι ο κόσμος σου έχει διαλυθεί...

ότι δε φτιάχνεται με τίποτα, ότι σου έχουν πάρει κάθε τι όμορφο απ΄τη ζωή, πως άλλο δεν αντέχεις, ένα σου λέω....δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει κάτι μικρό ή μεγάλο να θρηνήσει. Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει μία μικρή ή μεγάλη πληγή να γλείψει, αλλά η καρδιά δε σταματά, σαν τρελή κάνει να προχωρήσει... 
Ψάξε!! Τα δώρα της ημέρας. Ψάξε!! Τις φωτεινές εκείνες αναμνήσεις που σε στηρίζουν κάθε φορά που το σκοτάδι σε τυλίγει. Σώπασε και άκου!!! Είναι η δική σου εσώτερη μουσική. Ακολούθησε την. Πάντα θα σε οδηγεί σε κάποιο λόγο για να κλάψεις, αλλά και για να τρέξεις, να χορέψεις, να γελάσεις! Οφείλεις να την ακούσεις. Μαζί της να ονειρευτείς, να ελπίσεις. Οφείλεις σου λέω να ζήσεις! Να ζήσεις για σένα, μα και για όσους δεν πρόλαβαν να ζήσουν... για όσους δεν θα συμμερίζονταν την όποια τώρα απελπισία σου. Για όσους ήθελαν κι άλλο χρόνο για να παλέψουν, να παλέψουν!!, αλλά δεν μπόρεσαν τελικά να επιζήσουν...
Παρασκευή σήμερα, Σαββατοκύριακο μπροστά σου, μια νέα εβδομάδα, ζήσ' τα!!!! Έχεις πολλά να κάνεις. Γι αυτό είσαι εδώ. Καλεσμένος στη γιορτή σου, στη ζωή σου. Κάνε της την τιμή! Φόρεσε τα καλά σου, φόρα κατάσαρκα τον λαμπερό εαυτό σου,για πότε τον φυλάς; Άσε ακάλυπτη στον ήλιο την καρδιά και την ψυχή σου και βγες στις πίστες της. Ρούφηξε το άρωμα των ευωδιαστών εδεσμάτων της, γεύσου το ουράνιο τόξο που έχει ζωγραφίσει για σένα πάνω στα άσπρα πιάτα της. Βγες στο κέφι και σπάσε όλα εκείνα που πάνω γράφουν μίσος, εκδίκηση, απαισιοδοξία, παραίτηση. Γέλα με τα αστεία, τους μορφασμούς, γέλα ακόμα και αν ...κύκλοι σχηματίζονται από ένα δάκρυ στο ποτό σου. Απόλαυσε το μοναδικό σκηνικό που για σένα έχει στηθεί. Γιατί για σένα ακόμα, ανάβουνε εδώ τα φώτα...δεν καίνε τσάμπα, υπάρχει λόγος, γι αυτό...ζωντάνεψε τη ζωή σου!!
Μην περιμένεις θαύματα, κάνε εσύ το θαύμα σου και γίνε μαζί, ο φύλακας άγγελός του κορμιού και της ψυχής σου. 


Καλό Σαββατοκύριακο!!




Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Μην το σκέφτεσαι καθόλου!

Δεν την έχεις εσύ ανάγκη. Δεν κρύβει καμιά μαγεία αυτό το θεάτρο... γιατί δεν είσαι ηθοποιός θεάτρου!! Είσαι μια αλήθεια, που αν όχι σε όλους, σε κάποιους σίγουρα θα αρέσει. Μην την ξαναφορέσεις! Δεν είναι μόνο που δε σε αναγνωρίζουμε εμείς, που σε χάσαμε, είναι που κινδυνεύεις να σε χάσεις...είδε κι έπαθε να σε αναγνωρίσει σήμερα ο εαυτός σου.
Έτσι είναι! Καλημέρα στην αλήθεια σου λοιπόν!



Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Δεν είναι στα ίσως του αύριο η ζωή, τα μάλλον, τα μακάρι... μα στο κατάματα κοιτώ, με θάρρος, το όποιο τώρα. 

Εσείς μου δώσατε ευχές, εγκάρδιες, θερμές...γι αυτό και εγώ ετοιμάζομαι να κάνω στο κάθε σήμερα, ότι μπορώ να πιάσουν!!!
Καλημέρα!!!



Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Καλημέρα, καλημέρα!! Καλό μήνα!!!

Ναι, σε εσένα στέλνω πάλι την ευχή μου, σε εσένα με τη σιδερένια θέληση. Συνέχισε να ψάχνεις ανάμεσα στις θλιβερές και αποθαρρυντικές πλευρές της ζωής σου, καλά το κάνεις!!! Εκεί ακριβώς χρειάζεται να ψάχνεις για εκείνο το πολύτιμο, που μάλλον επίτηδες δεν εμφανίζεται εύκολα μπροστά σου. Θα το βρεις!!! Είμαι σίγουρη, το πιστεύω!! Εκεί βρίσκεται και περιμένει τη συνειδητή από εσένα ανακάλυψη της ύπαρξης του. Θα το βρεις, γιατί έχεις καταλάβει πια πως βρίσκουμε μόνο, ότι αναζητάμε με όλη μας την καρδιά. Συνέχισε λοιπόν, μάζεψε όλες τις τίμιες ήττες σου, ότι βίαιο έχει αναταράξει το είναι σου και μετάτρεψε τα όλα σε νήματα για την σαϊτα του αργαλειού σου. Βύθισε τα καλά μέσα στις μνήμες σου. Άσε τα να μουλιάσουν μες στα νερά απ’ τις μπόρες σου, μέχρι να μαλακώσουν. Άσε τα εκεί, μέχρι να ποτιστούν οι φυσικές τους ίνες, από την ομορφιά των ουράνιων τόξων της ζωής σου. Τέντωσε τις χορδές τους, στείλε τα νήματα στις ηλιόλουστες στιγμές σου να στεγνώσουν και άρχισε να υφαίνεις μετά με υπομονή, στο χειροκίνητο αργαλειό σου, το γνήσιο, το πιο εντυπωσιακό υφαντό σου.
Θα καταλάβεις ότι είναι έτοιμο, θα καταλάβεις ότι έχεις βρει αυτό το πολύτιμο που τόσο καιρό ψάχνεις, τη μέρα που θα ξυπνήσεις και θα είσαι ντυμένος με αυτό. Τη μέρα που θα ξυπνήσεις και θα νιώθεις…..άλλος άνθρωπος!!
Εύχομαι άνθρωπε με τη σιδερένια θέληση, να είναι για σένα φωτοδότης ο συνήθως μουντός και κρύος Νοέμβρης. Να είναι ο μήνας της δημιουργίας και της πιο ευχάριστης για σένα αποκάλυψης.