Καλησπέρα, καλησπέρα!!! Το ξέρω χάθηκα, αλλά κολυμπούσα για άλλη μια φορά στα ανοιχτά και στα βαθιά......στα απέραντα δύσκολα. Για λίγο με φοβίζουν είναι η αλήθεια, αλλά τελικά με κάνουν κάθε φορά και καλύτερη κολυμβήτρια. Όταν κουράζομαι γυρίζω για λίγο ανάσκελα και αφήνομαι στα κύματα, αλλά τα δυνατά από την πάλη μπράτσα της ψυχής μου με απλωτές τεράστιες στο τέλος τα νικούν. Δεν ξέρω πόσο αντέχει ένα κορμί, ίσως μια μέρα η θάλασσα όπως τα ξύλα και τα φύκια κάπου να το ξεβράσει, όμως η ψυχή........γ αυτήν θα κολυμπώ όσο χρειαστεί. Κύματα αυτήν δε θα την πάτε όπου θέλετε εσείς, αυτήν για παραλίες με μαγικά, παραδεισένια γαλαζοπράσινα νερά την προορίζω......
Kαλά αυγουστιάτικα ταξίδια σε όλους!!!!

Έλα καράβι πάρε μας......

Έλα πάρε με
μες στο βυθό σου να βρεθώ
ν’ αγαπηθώ να λυτρωθώ
Έλα πάρε με
στα γαλανά σου τα νερά
δώσε στα όνειρα φτερά.

Έλα πάρε με
σ’ άλλα ταξίδια μακρινά
στου δειλινού τα μενεξιά
Έλα πάρε με
δώσε μου αίμα και μιλιά
σε χρυσαφένια ακρογιαλιά.

Έλα πάρε με
εκεί που το κορμί λυγάει
εκεί που το κορμί γελάει
Έλα πάρε με
και θεϊκός μου γίνε στίχος
που τον χορεύει ο ρυθμός
κι ο ψάλτης ήχος.