Έτσι είμαι εγώ...χάνομαι...δεν σε ξεχνώ, αλλά έχω ανάγκη να "βυθίζομαι" πού και πού, ίσως γιατί μου αρέσει αυτό που ακολουθεί....η ανάδυση....ενός, κάθε φορά καινούριου εαυτού μέσα από τα συντρίμμια του παλιού....

Όνειρα γλυκά...όνειρα δικά σου!! Φτιάξε τα όπως θες εσύ... ζωγράφισε τα με τα δικά σου χρώματα, πάνω σε έναν όλο δικό σου, κατάλευκο καμβά. Βάλε φεγγάρια, βάλε αστέρια, χάραξε μαγικές πορείες ανάμεσα σε αυτά, αλλά...ακόμα και αν η τέχνη σου είναι αφηρημένη, ακόμα και αν κάποιοι δεν θα καταλάβουν, ακόμα κι αν κάποιοι και μέσα στο όνειρο ασκήσουν κριτική, εσύ θα είσαι ευτυχισμένος, γιατί αυτό το έργο απόψε, θα το έχεις δημιουργήσει ΕΣΥ....
Καλή Παρασκευή!!! 
Δες την ανάδυση του ήλιου μέσα απ΄του ορίζοντα την ανατολή και...
τα όνειρα μπορούν να συνεχιστούν και το πρωί...

photo by Caras Ionut