Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

Σαν ήσουν παιδί...

στη χαρακτήριζαν ζωηρή, καλπάζουσα, πλούσια, αχαλίνωτη...και όλοι καμάρωναν, μα μεγαλώνοντας... κάπου εκεί στα τέλη της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσής σου, άρχισαν να σου δείχνουν πώς να σκλαβώνεις και αυτήν, μαζί με κάθε ελευθερία .... 
Στη διάρκεια λοιπόν μιας εξεταστικής, της πέρασες μια θηλιά και άρχισες να την πνίγεις στη στεριά...και χρόνια τώρα, μένει η δημιουργική, σωτήρια ίσως φαντασία σου, σφιχτά δεμένη στο μουράγιο των καθωσπρέπει ενηλίκων.
Μήπως γι αυτό πνίγεσαι πια ενήλικα και εσύ στο κάθε απροσδόκητο; Μήπως γι αυτό δεν βρίσκει εφαρμογή η τόση γνώση και θεωρία σου; 

Τι λες να παραβιάσεις το "πρωτόκολλο" και να την απελευθερώσεις; Να πλάσεις ξανά με ελεύθερη φαντασία, το εύπλαστο του μέλλοντός σου....




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου