Αν νιώθεις κύματα μέσα σου να γεννιούνται ξαφνικά και πάνω στις παραλίες του κόσμου σου βίαια να ξεσπούν...αν νιώθεις να ανεβαίνουν τα νερά, να πλημμυρίζει το σύμπαν σου....όρμα στο φάρο σου! Άπλωσε τα χέρια σου, την κόμη σου, το βλέμμα σου...βοήθα όλο το είναι σου να φτάσει ίσαμε αυτό που αδιάκοπα φέγγει μες στον ορίζοντα σου. Γαντζώσου πάνω του...δείξ΄του ότι φοβάσαι πάλι πολύ...ότι φοβάσαι μη σ' αρπάξει κάποιο κύμα, μην πνιγείς. Πες του να σου διαβάσει για πολλοστή φορά τις ιστορίες του... Κούρνιασε μες στο φως του και πες του να σου μιλήσει πάλι για όλες εκείνες τις διασώσεις, τις σωτηρίες, τις ελπίδες...πως για να ανακτήσεις το ηθικό σου πρέπει να σου θυμίσει όλες τις νίκες του...όλες δικές σου νίκες!

Να είστε καλά!