Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

Εφόσον μπορώ...

Όταν παιδιά παίζουνε και χαμογελούν ανάμεσα σε χαλάσματα, όταν παλικάρια δίχως πόδια γαντζώνονται απ΄την ψυχή τους και ανεβαίνουν στα βουνά, όταν άστεγοι βλέπουν φαϊ μες στα σκουπίδια και σηκώνουν το βλέμμα τους ψηλά, όταν γονείς δωρίζουν τα όργανα του παιδιού τους για να νικήσει κάπου στον κόσμο ένα άλλο...δεν μου επιτρέπεται να περιμένω απλά της μυρωδιές της άνοιξης να 'ρθουν , τα χελιδόνια να μου την αναγγείλουν.
Χώνω τη μύτη μου βαθιά μες στη ζωή και ανακαλύπτω άνοιξες. Περιποιούμαι στα σπλάχνα μου μέσα τις φωλιές, για να μπορώ όλο το χρόνο να ακούω χαρές μικρές να τιτιβίζουν......
Εφόσον μπορώ, οφείλω, σ' εμένα μα κι ολόγυρα, κελαηδιστά να σκορπάω χρώματα ακόμα και μέσα στο χειμώνα.



Σε όλους σας...ένα ανοιξιάτικο Σαββατοκύριακο!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου