Φουλάρετε το ρεζερβουάρ!!!! Αλλά......γιατί βενζίνη;

Από τη μια φωνάζουμε για τη νοθεία στη βενζίνη που πάει σύννεφο και δεν υπάρχει κανείς να κάνει κάτι, για τη τιμή της που πάει........έχει ξεφύγει σας λέω πια, για όλη την αύξηση στους φόρους, στα τέλη, στις ασφάλειες των αυτοκινήτων και από την άλλη τρέχουμε να τα εφοδίάσουμε με καύσιμα,ενόψει μιας απεργίας, δείχνοντας για άλλη μια φορά εξάρτηση μέχρι αηδίας. Το ξέρω, με αυτά καλύπτονται ανάγκες. Άλλες μεγάλες, άλλες μικρές και κάποιες σίγουρα σημαντικές.Μα είναι αυτές που άραγε χθες δημιούργησαν ατέλειωτες ουρές; Μήπως μας έχει μαστουρώσει όλη αυτή η βενζίνη και πάψαμε να αντιλαμβανόμαστε τι πάει να πει ανάγκη;
Μήπως να ανατρέξουμε στο λεξικό στη λέξη εισητήριο; Όχι,δεν είναι για φτωχούς, ούτε για Αλβανούς, Ινδούς, Πακιστανούς. Είναι για όλους μας!!! Μήπως να ξαναγίνουμε παιδιά πάνω σ' ένα ποδήλατο;

Να ξεσκουριάσουμε τις κλειδώσεις μας, τους μυς και τα οστά μας, πηγαίνοντας στο περίπτερο, στο φούρνο, στα φροντιστήρια αντί να χαλάμε τα λεφτά σε γυμναστήρια, σάουνες, διαιτολόγους,σε fitness δημητριακά; Βολέψαμε τα οπίσθια πάνω στου Ι.Χ το ωραίο καθισμά μας, το κάναμε και δερμάτινο , το κάναμε θερμαινόμενο και γέμισε ο κόσμος πλαστικούς που τώρα πασχίζουν να τα "σηκώσουν".
Αχ!! ξεχάσαμε να γυμνάζουμε κυρίως το μυαλό μας.Φωνάζουμε μας κλέβουνε, μας κόβουν το μισθό μας,μα από την άλλη βλέπω τα θέλει ο απαυτό μας...........
Δεν είναι μιζέρια όλα αυτά. Λύσεις που διευκολύνουν, που δίνουν στην τσέπη μας το σχήμα του χαμόγελου, που κάνουν και το σώμα μας να αισθάνεται ευγνώμων, που βάζουν φρένο στους εθισμούς . Και αν απεξαρτοποιηθούμε; Τότε μπορεί να δούμε να κόβουν ταχύτητα κι οι τιμές, σε πάρα πολλά είδη....

Άντε!! που "των φρονίμων τα παιδιά" έτρεξαν να γεμίσουν ντεπόζιτα και πετόνια με βενζίνη!!!! Ωραία, το γεμίσατε και πόσο θα κρατήσει αν η απεργία έχει διάρκεια;
Από άλλο να μη μείνετε!!!
Τα αποθέματα του φωτός βλέπω να μας τελειώνουν ,γι αυτό αφήστε τα βενζινάδικα και κάντε κάτι άλλο......
Κάθε φορά που βλέπετε ήλιο στον ουρανό, ρουφήξτε, εισπνεύστε και λουστείτε όλο αυτό το φως. Αυτό έχουμε ανάγκη στο σπήλαιο της ψυχής μας. Αφήστε το να φτάσει σε κάθε κύτταρο του κορμιού σας και ύστερα…….. φουλάρετε το ρεζερβουάρ. Τότε θα ξέρετε πως κάθε φορά που ανάβει εκείνο το λαμπάκι, όταν ο δείκτης θα φτάνει σε εκείνο το σημείο που γράφει συννεφιά, εσείς δε θα φοβάστε. Τότε με τόσο φως θα ξέρετε πως έχει το σώμα σας, πως έχει η ψυχή σας, πολλά χιλιόμετρα ακόμα να διανύσει…….
Και ευτυχώς!!! Πάλι είμαστε τόσο μα τόσο τυχεροί!!!

Σ’ αυτή τη χώρα όταν ο ήλιος παίζει το κρυφτό, γρήγορα κάνει φτου ξελεφτεριά, γιατί δε θέλει κανείς μας να τα φυλάει…………