Ο θαρραλέος έρωτας αντέχει και αυτός δεν ξέρει από καλοκαίρια και χειμώνες.....

Χθες κάποιος φίλος μάλλον απαισιόδοξο το είδε το μήνυμά μου………., μα εγώ δεν είπα να φοβάστε, δεν είπα να μη ρισκάρετε, ούτε να μη διασκεδάσετε και να απολαύσετε το καλοκαίρι, τη ζωή. Φτάστε ως τα αστέρια!! Mαζί σας!! Όλα όσα ονειρεύεστε δεν είναι απλώς δυνατά αλλά αν τα πιστεύετε κιόλας , τότε έχουν και σίγουρα δρομολογηθεί. Aς διαχωρίσουμε όμως τον εφήμερο έρωτα από εκείνη τη “συνάντηση” που σου χαρίζεται μόνο όταν είσαι πραγματικά έτοιμος. Και έτοιμος είσαι όταν αυτόν που έχεις δίπλα σου δεν τον συγκρίνεις με τον mr perfect αλλά με εσένα, που έχεις καταλάβει πια(μιλάω γι αυτούς που έχουν περιπλανηθεί πολύ μες τα σοκάκια της ψυχής τους), πως τέλειος δεν είσαι! Στον έρωτα επιθυμούμε σωματικά κυρίως και λατρεύουμε ένα κομμάτι του άλλου, ενώ ένα άλλο του κομμάτι επιθυμούμε να το αλλάξουμε(εκείνο που δεν καλύπτει τα δικά μας θέλω εννοώ), μη πω να το σκοτώσουμε. Στον έρωτα υπάρχει εγωισμός, αλλά σ΄αυτή τη “συνάντηση” ερωτεύεσαι ανακαλύπτοντας τη μοναδικότητα του άλλου , βλέπεις και αποδέχεσαι τον άλλο ως όλον. Τότε ό έρωτας γίνεται αγάπη, ο άλλος αναντικατάστατο κομμάτι της ζωής σου και λες τελικά πως θέλεις να κρατήσει, να συνεχίσει και πέρα απ’ το Σεπτέμβρη, στο παντοτινό, στο ότι και να συμβεί, στο πάντα, στο παντού. Σ’ αυτή τη συνάντηση ζωής, δεν επιθυμείς να ικανοποιήσεις τα θέλω σου αλλά τις ανάγκες του άλλου. Αυτό το τολμά μόνο η αγάπη, και αυτό το συναίσθημα μπορεί να προκύψει απ' το πουθενά αν δυο άνθρωποι είναι "έτοιμοι".Όπως μια τέτοιου είδους συνάντηση πολλές φορές μπορεί να έχει διαρκέσει και μόνο λίγες ώρες, μόνο που ένα είναι σίγουρο......για πάντα θα σε έχει αλλάξει.Γιατί αυτή η σχέση, ακόμα και αν ένας από τους δύο υποχρεωθεί να φύγει, δε θα αφήσει πίσω της στάχτες και αποκαϊδια, ξεσπάσματα, σκισμένες φωτογραφίες, κλάματα ,γέλια ειρωνικά, κατάθλιψη και μοναξιά. Αυτή η σχέση θα ζήσει και θα πηγαίνει όπου και σεις, γιατί απλούστατα μέσα σας θα την κουβαλάτε αιώνια. Οχι σαν βάρος όμως, αλλά το κίνητρο θα είναι πάντα για να πηγαίνετε παρακάτω. Όταν ενώνονται δυο ψυχές ακόμα κι ο θάνατος στα δύο δε τις χωρίζει. Σχέση αγάπης δηλαδή, που από συμφέροντα, εγωισμούς και μαθηματικά καθόλου δε γνωρίζει. Εδώ το 1+1=1!!!! Πόσο εφικτό είναι λοιπόν να ζήσουμε αυτό το θαύμα κάτω απ΄τα αστέρια που όμως το φως τους μας κάνει να βλέπουμε τον άλλο όπως εμείς επιθυμούμε ; Ας διαχωρίσουμε λοιπόν αυτό, ας μη βιαστούμε να πούμε στον άλλο “σ’αγαπώ” “μ’ αγαπάς;” ή ας αφήσουμε μια πιθανότητα πως τότε μιλάει το λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το φεγγάρι - γιατί η αγάπη ούτε μιλάει ούτε ρωτάει - και ευχή μου να τα ζήσετε όλα!!!!!