Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Της νύχτας το λουλούδι ζητάει γιασεμί....

….και να την πάλι η νύχτα…..και το αναρριχώμενο στη γλάστρα γιασεμί, προσπαθεί τα χέρια του να απλώσει και με τη μυρωδιά του το νυχτολούλουδο κοντά του να τραβήξει και τρυφερά να αγκαλιάσει. Αυτός ο έρωτας δε γίνεται με τίποτα να κρυφτεί. Εδώ, μπροστά στα μάτια μας, δίχως κανέναν φραγμό, δίχως καμιά ντροπή, ενώνουν τον ψυχών τα αρώματά τους. Αυτός ο έρωτας είναι ώριμος πια, σοφός. Χωρίς φτερά, χωρίς τοξότες. Ο θρίαμβος της ευτυχίας μες στην απόλυτη σιωπή. Τη νιώθεις, μέσα στο δάκρυ που κυλά από το γιασεμί , μέσα στα χείλη του νυχτολούλουδου, που τόση ώρα με τα φιλιά του τα δάκρυα της σφουγγίζει. Ζουν και τα δυο την αλήθεια της στιγμής. Και εμείς…..τα μάτια δεν ξεκολλάμε με τίποτα από πάνω τους, απ΄τη στιγμή. Πλησιάζουμε ακόμα πιο κοντά τους, έχουμε ανάγκη να μεθύσουμε μαζί τους και λίγες σταγόνες απ΄το άρωμά τους, ελπίζουμε να στάξουν στο σώμα το δικό μας, αλλά κυρίως στην ψυχή. Θέλουμε το πρωί όταν ξυπνήσουμε να αναδίδει αυτό το το βαρύ μα αγνό, αισθησιακό και πανάκριβο άρωμα…..μιας άλλης εποχής. Τώρα, είναι η πιο κατάλληλη ώρα για τη συλλογή των όμορφων ανθών τους. Ας γίνουν οι εμπνευστές αυτής της νύχτας μας……. 
Όνειρα γλυκά και μοσχομυρισμένα!!!!


το γιασεμί - Πλάκα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου