Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Μια μέρα μιας........

Δεν είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά, είμαι μια άνεργη γυναίκα, μια καλή λένε μαμά.
Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, αξίζω όμως να ζω, γι αυτό επίδομα ζωής μού χορηγώ.

Μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν ξημερώσει δηλαδή καλά καλά, λέω από μέσα μου κουκλάρα σήκω ντύσου, γιατί η μέρα σου υπόσχεται πολλά και τότε πάω με αγάπη να ξυπνήσω, να φροντίσω, να φιλήσω τα παιδιά ενώ παράλληλα ετοιμάζω τη δική μου φορεσιά.
Χαμογελάω στον καθρέφτη κι όπως πάντα βάζω μόνο ότι είναι “αυθεντικό”, πάω γραμμή για να ψωνίσω γιατί αξίζει η ψυχή μου και χαβιάρι κι αστακό....Έχω στο νου μου κάθε μέρα να ονειρεύομαι, να ζω, να ελπίζω και να μ΄αγαπώ κι αλίμονο μου αν τα ξεχάσω και με βρει κανα κακό. 
Να συγυρίζω την πολύτιμη ζωή μου, να ενθαρρύνω με μηνύματα και εσάς,
να είμαι πλήρης και χορτάτη κι ας μην έφαγα μπουκιά…

Ντάπα  ντάπα  ντάπα νταμ, ντάπα ντάπα ντάπα νταμ…..



Καλό Σαββατοκύριακο!!!! Να είστε όλοι χαρούμενοι!!!!! Να γίνετε!!!!

2 σχόλια:

  1. Καλό μας και αισιόδοξο σαν την ανάρτησή σου, Σαββατοκύριακο!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σήμερα είδα τα μηνύματα καλή μου Αριάδνη. Την Κυριακή είχα την "τιμή" να είμαι μέλος εφορευτικής επιτροπής. Σαράντα χαμένες ώρες απ΄τη ζωή μου ( δύο Κυριακές). Εύχομαι να είχες ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο και να έχεις μία υπέροχη εβδομάδα. Τα φιλιά μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή